Η λίπανση στον αραβόσιτο

η λίπανση στον αραβόσιτο

Η καλλιέργεια του αραβόσιτου έχει μεγάλες ανάγκες σε άζωτο (Ν), φώσφορο(P), κάλιο (Κ), ασβέστιο (Ca), μαγνήσιο (Mg), και θείο (S)

Με μια μέτρια απόδοση ,περίπου στα 630 kg ,στα παλιά υβρίδια ο δείκτης συγκομιδής ήταν 35-40% και οι αντίστοιχες απαιτήσεις σε λίπανση Ν - P- K ήταν αντίστοιχα  14,4 - 2,5 - 12,5  μονάδες το στρέμμα. Σήμερα με αποδόσεις 1500 - 2000kg/στρ. ο δείκτης συγκομιδής είναι μεγαλύτερος όπως φυσικά και οι συνολικές απαιτήσεις σε λίπανση.

Η πρόσληψη των κυρίων στοιχείων ( Ν - P - K ) αποκτά γρήγορο ρυθμό από την άνθηση και μετά. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτα στην Ελλάδα σε τρία υβρίδια έδειξε ότι η προσλαμβανόμενη ποσότητα των κύριων θρεπτικών συστατικών κυμάνθηκε από 25-35kg N, 4-4,2kg P και 19-24g K που η απόδοσή τους ήταν 1300-1700kg/στρ. Πιο αναλυτικά, ανάλογα με το υβρίδιο ,η ταχεία πρόσληψη παρατηρήθηκε για το Ν από την 45-95η ημέρα μετά την σπορά με μέγιστη τιμή μεταξύ 70-90ης ημέρας, για τον P από την 45-90η ημέρα μετά την σπορά με μέγιστη τιμή μεταξύ 68-75ης ημέρας και για το Κ από 40-85η ημέρα με μέγιστη τιμή αντίστοιχα όπως ακριβώς και για τον P από 68-75η ημέρα. Το μεγαλύτερο μέρος Ν και P, περίπου το 80% κατανεμήθηκε στον καρπό ενώ αντιθέτως του Κ, περίπου το ίδιο ποσοστό γύρω στο 80% κατανεμήθηκε στα φύλλα και άρα επανήλθε στο έδαφος μετά την συγκομιδή του καρπού.

Άζωτο. Το Ν που σήμερα δίνεται συνολικώς είναι συνήθως περισσότερο από 20kg/στρ. Το Ινστιτούτο Σιτηρών για τα υψηλοαποδοτικά υβρίδια συνιστά 25-30kg/στρ, μισά ως βασική και μισά ως επιφανειακή όταν τα φυτά γίνουν 40-60cm. Προσοχή πρέπει να δίνεται στην συνεχή εφαρμογή ενισχυμένης λίπανσης γιατί παρατηρείται συχνά υπολειμματικό Ν.

Περίσσεια Ν προκαλεί μερική οψίμιση αλλά και η αντίστοιχη έλλειψη Ν προκαλεί οψίμιση γιατί παρακωλύεται η ανάπτυξη των φυτών ιδιαίτερα με συνθήκες ξηρασίας. Η πρόσληψη του Ν από τον αραβόσιτο γίνεται κυρίως ως ΝΟ3-  αλλά και ως ΝΗ4+. Μεγαλύτερες ποσότητες Ν αυξάνουν και τις πυκνότητες των φυτών. Αύξηση του Ν, αυξάνει την πρωτεΐνη του καρπού, ενώ αύξηση του πληθυσμού φυτών , ως ένα επίπεδο , την μειώνει και η μείωση αυτή συνεχίζεται ,όσο λιγότερο είναι το Ν, σε μεγαλύτερους πληθυσμούς φυτών. Στους μεγάλους πληθυσμούς, το πολύ Ν αυξάνει και την περιεκτικότητα λαδιού . Τέλος, το Ν αυξάνει τον αριθμό των σπαδίκων, το μέγεθος τους και τις σειρές των κόκκων. 

Ακολουθήστε τη fb σελίδα του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ

Φώσφορος. Ο P συντελεί στο ταχύτερο φύτρωμα, στην ανάπτυξη της ρίζας, στην πρωίμιση, στο καλό δέσιμο, στην καλύτερη ωρίμανση του κόκκου και αυξάνει την αναλογία καρπού. Έλλειψη P, προκαλεί κοκκίνισμα των φύλλων και εμποδίζει την χρησιμοποίηση  των νιτρικών, ιδίως στην νεαρή ηλικία. Η απορρόφηση του P είναι συνεχής και αυξάνει από την άνθηση μέχρι την ωρίμανση. Το Ινστιτούτο Σιτηρών συνιστά 4-6kg P/στρ.

Κάλιο. Το Κ βοηθάει στην σύνθεση των υδατανθράκων, τη μεταφορά αμύλου στους κόκκους, συντελεί στην αντοχή του αραβόσιτου στην ξηρασία, το ψύχος, το πλάγιασμα και τις ασθένειες. Η πρόσληψη είναι μικρή αρχικά και μεγιστοποιείται 3 εβδομάδες πριν την άνθηση. Το φυτό περιέχει 

περισσότερο Κ στην αρχή ( 50-75 ημέρες ) .Σε περίπτωση έλλειψης Κ , τα κατώτερα φύλλα γίνονται κιτρινοπράσινα και παρατηρείται περιφερειακή νέκρωση και εξασθένιση της ρίζας και του στελέχους ( πλάγιασμα φυτού ). Η τροφοπενία Κ ενισχύεται στα αμμώδη και πολύ συμπαγή εδάφη καθώς και στα πολύ οργανικά. Σε περίπτωση έλλειψης το Ινστιτούτο Σιτηρών συνιστά 15-20kg/στρ.

Προσθήκη κοπριάς είναι πολύ ευεργετική αλλά δεν γίνεται συνήθως σήμερα.

Το Ca ( Ασβέστιο ) θεωρείται και αυτό απαραίτητο στοιχείο αλλά μόνο σε πολύ όξινα εδάφη μπορεί να προκληθεί και να παρατηρηθεί τροφοπενία Ca . Το χαρακτηριστικό  της σύμπτωμα είναι όταν το άκρο των φύλλων στα νεαρά φυτά γίνεται σαν μεμβράνη και γέρνει.

Συνηθέστερες παρατηρούμενες τροφοπενίες είναι του Fe ( Σιδήρου ) στα υγρά και ψυχρά και αλκαλικά εδάφη , του Β ( Βορίου ) σε πολύ όξινα αμμώδη ή οργανικά εδάφη με χαρακτηριστικά συμπτώματα τις κιτρινοάσπρες ραβδώσεις στα φύλλα όπου τα φυτά γίνονται καχεκτικά με μη έκπτυξη της ταξιανθίας ,του Μn ( Μαγγανίου ) στα οργανικά εδάφη, του Mg ( Μαγνησίου ) όταν υπάρχει περίσσεια Κ και του Zn ( Ψευδαργύρου ) όταν υπάρχει περίσσεια P και υγρασίας.

Γίνετε μέλος της fb ομάδας του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ

Βιβλιογραφία 

Πανεπιστημιακές παραδόσεις μαθήματος ΕΙΔΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ Ι ,
Σχολή Γεωπονικών Επιστημών, Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος.
( ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ-ΣΕΝΔΟΥΚΑ ΣΤΕΛΛΑ )