Φωσφορική λίπανση

Λίπανση P

Τα συνηθέστερα φωσφορικά λιπάσματα είναι τα υπερφωσφορικά τα οποία είναι διαλυτά στο νερό ή στο κιτρικό οξύ. Περιέχουν 7 - 9% P και παράγονται από φωσφορικά ορυκτά με την επίδραση θειικού οξέως ( H2SO4 ). Αν στην θέση του θειικού οξέως χρησιμοποιηθεί φωσφορικό οξύ τότε έχουμε παραγωγή πυκνών υπερφωσφορικών λιπασμάτων με P 18 - 21%. Άλλα φωσφορικά λιπάσματα είναι το φωσφορικό αμμώνιο, το μεταφωσφορικό Ca ή K, η σκωρία αποφασμάτωσης ( σκωρία Thomas ), άλευρα οστών κ.α. Τα βασικά φωσφορικά λιπάσματα πχ τα ανόργανα, εφαρμόζονται στα όξινα εδάφη. Για τα ουδέτερα και αλκαλικά εδάφη είναι προτιμότερο να καταφεύγουμε στα υδατοδιαλυτά φωσφορικά, όπως πχ τα υπερφωσφορικά λιπάσματα. Η σκωρία του Θωμά χρησιμοποιείται μόνο στα όξινα εδάφη. 

Λεπτό μέγεθος κόκκων λιπάσματος είναι καταλληλότερο για εδάφη που δεν δεσμεύουν εύκολα το P και για λιγότερο διαλυτές μορφές P, ενώ το μεγάλο μέγεθος κόκκων συνίσταται για αντίθετες περιπτώσεις.

Η προσθήκη P σε γραμμές ή κατά θέσεις ( εντοπισμένη λίπανση ) αντί της μεθόδου της διασποράς του σε όλη την επιφάνεια, συντελεί σε μικρότερη δέσμευση και άρα στην διατήρηση του υπό αφομοιώσιμη μορφή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Συνεχής φωσφορική λίπανση πέραν των αναγκών των φυτών, μπορεί να αποφέρει κορεσμό στο έδαφος ως προς το P και να παρατηρηθεί υπολειμματική δράση της λίπανσης που μπορεί να διαρκέσει 3 - 4 χρόνια, δηλαδή να μην αντιδρά καθόλου η καλλιέργεια σε φωσφορική λίπανση, διότι αν και βραδέως, ένα ποσοστό από τα αποθέματα του δεσμευμένου P, διαλυτοποιείται και εμπλουτίζει το έδαφος τις επόμενες χρονιές.

Συνεχής φωσφορική λίπανση πέραν των αναγκών των φυτών, μπορεί να αποφέρει κορεσμό στο έδαφος

Από όλα τα λιπάσματα, ο P είναι εκείνος που δεσμεύεται ευκολότερα στο έδαφος ώστε δεν προσλαμβάνεται με ευκολία από τα φυτά αλλά και δεν μετακινείται εύκολα στο έδαφος. Επομένως, υπάρχει ευρύ φάσμα περιθωρίου στην επιλογή του χρόνου εφαρμογής, αλλά επειδή ο P συμβάλλει στην ανάπτυξη του ριζικού συστήματος, ενσωματώνεται συνήθως στο έδαφος πριν ή ταυτόχρονα με την σπορά.

Ως προς τον τρόπο εφαρμογής, η τοποθέτηση του P σε λωρίδες οδηγεί σε μικρότερη δέσμευση του P και συνιστάται για γραμμική σπορά και ειδικότερα για εδάφη πτωχά σε P, μικρής παραγωγικότητας και σχετικώς όξινα. Με την εντοπισμένη φωσφορική λίπανση, εδάφη φτωχά σε P, τον αξιοποιούν κατά 30% περισσότερο σε σχέση με την διασπορά σε ολόκληρη την επιφάνεια, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι με την εντοπισμένη λίπανση θα έχουμε μεγιστοποίηση των αποδόσεων στην παραγωγή μας.

Λιπάσματα με κοκκώδη μορφή παρουσιάζουν  μικρότερη δέσμευση

Λιπάσματα με κοκκώδη μορφή παρουσιάζουν όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μικρότερη δέσμευση. Για βαθύρριζες καλλιέργειες όπως οι δενδρώδεις καλλιέργειες συνιστάται η χρησιμοποίηση οργανικών ενώσεων που διατηρούνται διαλυτές περισσότερο χρόνο και υπάρχει βαθύτερη διείσδυση.


Βιβλιογραφία
Πανεπιστημιακές Παραδόσεις, Γενική Γεωργία
Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος
( Γαλανοπούλου - Σενδούκα Στέλλα - Καθηγήτρια Γεωργίας )

Για ανάγνωση αρθρογραφίας του Αγροτών Ανάγνωσμα blog