Αραίωμα και ωρίμανση καρπών

Αραίωμα και ωρίμανση καρπών 

Ο καρπός αποτελείται κυρίως από νερό και από οργανικές ουσίες
που σχηματίζονται στα φύλλα  και στην συνέχεια μεταφέρονται στον καρπό. Συνήθως τα δέντρα σχηματίζουν περισσότερους καρπούς από ότι μπορούν να θρέψουν και για αυτό τον λόγο παρατηρούνται καρποπτώσεις κατά κύματα ( κύματα καρποπτώσεων ) λόγω του ανταγωνισμού. Εάν παρά τις καρποπτώσεις, ιδιαίτερα σε δενδρώδεις καλλιέργειες που παράγουν μεγάλους καρπούς, αφήσουμε όλους τους καρπούς να ωριμάσουν, τότε αυτοί γίνονται μικρού μεγέθους, κακής ποιότητας και τελικά καθίστανται απαγορεύσιμοι για εμπόριο. Έχει βρεθεί στη ροδακινιά, ότι για να επιτευχθεί η καλύτερη ποιότητα καρπών θα πρέπει να υπάρξει η αναλογία 30 φύλλων ανά καρπό.

Ακολουθήστε τη fb σελίδα του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ 

Το αραίωμα μπορεί να εφαρμοσθεί τόσο κατά την άνθηση (αραίωμα ανθέων) όσο και επί των καρπών (αραίωμα καρπών). Το αραίωμα των ανθέων επειδή κρίνεται επισφαλές συνήθως δεν εφαρμόζεται. Το αραίωμα των καρπών γίνεται συνήθως με το χέρι, με λοστούς, με δονήσεις και με χημικά μέσα. Τα χημικά μέσα που χρησιμοποιούμε κυρίως στα μήλα, ψεκάζοντας σε ορισμένο στάδιο ανάπτυξης των καρπών με αυξίνη ( ΝΑΑ ), με sevin ή με ethrel. Το αραίωμα των καρπών γίνεται πάντα μετά το τελευταίο κύμα καρπόπτωσης. Στις πρώιμες ποικιλίες όσο νωρίτερα γίνει το αραίωμα τόσο ποιο προσδοκώμενα θα είναι τα αποτελέσματα

Τα κυριότερα πλεονεκτήματα του αραιώματος των καρπών είναι:
  1. Αύξηση του μεγέθους και κατά συνέπεια βελτίωση της ποιότητας των καρπών.
  2. Μείωση της θραύσης των βραχιόνων λόγω υπερβολικού φορτίου.
  3. Ρύθμιση της καρποφορίας του επόμενου έτους.
  4. Συγκομιδή και διακίνηση μειωμένου αριθμού καρπών εκλεκτής ποιότητας
Ο καρπός αποτελείται κατά μεγάλο μέρος από νερό. Σε περίπτωση έλλειψης νερού, ο καρπός θα χάσει την σπαργή του, δεν αυξάνεται και τελικά η απόδοση ανά δέντρο μειώνεται, η ποιότητα των καρπών δεν είναι η επιθυμητή και αν η περίοδος ξηρασίας παρουσιάσει παράταση, τότε μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και καρπόπτωση. Όπου δεν υπάρχουν αρκετές βροχοπτώσεις για να υπάρξει έτσι κάλυψη των αναγκών των δέντρων σε νερό, θα πρέπει να εφαρμόζεται άρδευση.

Ο άγουρος καρπός περιέχει πολλά οξέα, είναι συνήθως πικρός και στυφός και περιέχει μεγάλες ποσότητες αμύλου με αποτέλεσμα να καθίσταται ακατάλληλος για βρώση. Ο καρπός θα πρέπει να παραμείνει στο δέντρο για μια ορισμένη περίοδο η οποία εξαρτάται κυρίως από την ποικιλία και δευτερευόντως από τις κλιματικές συνθήκες της εκάστοτε περιοχής και αυτή η περίοδος καλείται καρπική περίοδος (πλήρης άνθιση - ωρίμανση).

τα δέντρα σχηματίζουν περισσότερους καρπούς από ότι μπορούν να θρέψουν και για αυτό τον λόγο παρατηρούνται καρποπτώσεις κατά κύματα ( κύματα καρποπτώσεων ) λόγω του ανταγωνισμού

Οι καρποί , μετά το τέλος της αύξησής τους εισέρχονται στο στάδιο της ωρίμανσης. Ο καρπός, με τη φυσιολογική αυτή λειτουργία, περνά από μια σειρά μη αντιστρεπτών μεταβολών με τις οποίες καταλήγει στην κατάσταση του ώριμου καρπού, που είναι κατάλληλος πλέον για κατανάλωση. Σε ορισμένα είδη καρπών οι μεταβολές αυτές, που είναι κυρίως βιοχημικές και φυσιολογικές, αρχίζουν λίγο πριν ολοκληρωθεί η αύξηση του καρπού, συνεχίζονται μετά την απομάκρυνση του καρπού από το δέντρο και καταλήγουν στο γηρασμό και θάνατο

Γίνετε μέλος της fb ομάδας του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ

Στα περισσότερα είδη καρπών, η ωρίμανση εκδηλώνεται κυρίως με την εμφάνιση επιχρώματος στο φλοιό του καρπού, με το μαλάκωμα της σάρκας, με τις μεταβολές στα συστατικά του κυττάρου ( άμυλο, σάκχαρα, οξέα κλπ ) και με την εμφάνιση του χαρακτηριστικού αρώματος στους ώριμους καρπούς.
Πολλές μεταβολές των χρωστικών ουσιών γίνονται κατά τα στάδια της αύξησης και ωρίμανσης ενώ οι άλλες μεταβολές είναι δυνατόν να γίνουν και μετά τη συγκομιδή.

Οι βιοχημικές - φυσιολογικές μεταβολές που παρατηρούνται κατά την ωρίμανση των καρπών είναι:
  1. Ωρίμανση σπόρων
  2. Μεταβολές χρώματος
  3. Ανάπτυξη ζώνης αποκοπής
  4. Μεταβολές στο βαθμό αναπνοής
  5. Μεταβολές στην παραγωγή αιθυλενίου
  6. Μεταβολές στην διαπερατότητα των κυτταρικών μεμβρανών
  7. Μαλάκωμα της σάρκας ( μεταβολές στη σύσταση των πηκτηνικών ουσιών )
  8. Μεταβολές στη σύσταση των υδατανθράκων
  9. Μεταβολές στα οργανικά οξέα
  10. Μεταβολές στις πρωτεΐνες
  11. Παραγωγή αρωματικών ουσιών
  12. Ανάπτυξη κηρώδων ουσιών στην εφυμενίδα
Βιβλιογραφία
Στοιχεία Γενικής και Ειδικής Δενδροκομίας 
( Μιλτιάδη Δ. Βασιλακάκη, Καθηγητή Δενδροκομίας )