Ροδακινιά
Η ροδακινιά αναπτύσσεται σε περιοχές με ζεστό καλοκαίρι και γι' αυτό έχει μεγάλες απαιτήσεις σε νερό. Δεν νοείται καλλιέργεια ροδακινιάς χωρίς να υπάρχει άφθονο νερό για άρδευση. Η ροδακινιά επιπλέον αναπτύσσει πάρα πολλούς νέους βλαστούς από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο και αυτό κάνει το δέντρο απαιτητικό σε νερό και θρεπτικά συστατικά. Ο καρπός της ροδακινιάς αυξάνει σε όγκο και βάρος πάρα πολύ κατά την τελευταία περίοδο πριν από την ωρίμανση και τότε είναι που χρειάζεται πάρα πολύ νερό. Αυτό σημαίνει πως για μια πετυχημένη καλλιέργεια ροδακινιάς πρέπει ανά πάσα στιγμή να υπάρχει διαθέσιμο νερό για άρδευση.
Η ροδακινιά έχει υψηλές απαιτήσεις σε ανόργανα θρεπτικά συστατικά γιατί εκτός του ότι παράγει πάρα πολλούς καρπούς, παράγει και πολλούς νέους βλαστούς. Τα παρακάτω νούμερα που προέκυψαν από εργαστηριακή ανάλυση φύλλων, δείχνουν την περιεκτικότητα φύλλων σε ανόργανα θρεπτικά στοιχεία :
- 2.67 - 3.36 ( % ) Ν
- 0.15 - 0.30 ( % ) P
- 2.14 - 3.0 ( % ) K
- 0.44 - 0.54 ( % ) Μg
- 1.9 - 2.5 ( % ) Ca
- 100 - 150 ppm S
- 124 - 152 ppm Fe
- 119 - 142 ppm Μn
- 28 - 43 ppm B
- 17 - 30 ppm Ζn
- 7.1 - 11.9 ppm Cu
Το άζωτο ( Ν ) και το κάλιο ( Κ ) βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα και αυτό υπαγορεύει κανονική εφαρμογή αζωτούχων και καλιούχων λιπασμάτων κάθε χρόνο. Τα υπόλοιπα ανόργανα στοιχεία εφαρμόζονται όταν παρατηρηθεί κάποια έλλειψη. Συχνά παρατηρείται στα ροδάκινα έλλειψη σιδήρου ( Fe ) και αυτό συμβαίνει κυρίως στα ασβεστούχα εδάφη ή γενικότερα στα εδάφη με υψηλό ph. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να εφαρμόζεται Sequestren σιδήρου στο έδαφος για να διορθωθεί η έλλειψη.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της άνοιξης παρατηρείται μια γενική χλώρωση στο φύλλωμα της ροδακινιάς και αυτό παρατηρείται κυρίως σε υγρές περιοχές ή σε εδάφη συνεκτικά. Αυτό οφείλεται στον ελλειπή αερισμό του εδάφους. Βεβαίως, η χλώρωση αυτή διορθώνεται αργότερα όταν σταματήσουν οι βροχοπτώσεις αλλά καλό είναι να γίνονται στραγγιστικά έργα για να βελτιώσουν την κατάσταση.
Η ποσότητα αζώτου ( Ν ) που πρέπει να χορηγείται στη ροδακινιά κυμαίνεται και εξαρτάται από την ηλικία των δέντρων, από τη ζωηρότητα βλάστησης, από το έδαφος και άλλους παράγοντες. Σε δέντρα με πλήρη καρποφορία, μια μέση ποσότητα αζώτου που πρέπει να χορηγείται ανά στρέμμα είναι 15 - 21 μονάδες Ν. Καλό είναι η μισή ποσότητα να χορηγείται νωρίς την άνοιξη ( θειϊκή αμμωνία ) και η άλλη μισή προς το τέλος της άνοιξης - αρχές καλοκαιριού υπό μορφή νιτρικής αμμωνίας ή νιτρικού καλίου. Όσο αφορά το κάλιο ( Κ ) συνιστάται η μισή ( 1/2 ) ποσότητα εκείνης του αζώτου και εφαρμόζεται μια φορά μαζί με τη θειϊκή αμμωνία.
Βερικοκιά
Η βερικοκιά αναπτύσσεται σε θερμά σχετικώς κλίματα ή περιοχές και οι ανάγκες σε νερό είναι αυξημένες. Είναι δέντρο που παράγει πολλούς καρπούς, έχει πλούσιο φύλλωμα και γι ' αυτό πρέπει να αρδεύεται συχνά και όσο χρειάζεται. Επειδή ο καρπός συγκομίζεται σχετικά νωρίς το καλοκαίρι, πολλοί παραγωγοί δεν αρδεύουν τα δέντρα τους μετά τη συγκομιδή των καρπών τους. Αυτό είναι λάθος και δεν πρέπει να γίνεται σε καμία περίπτωση. Οι αρδεύσεις θα πρέπει να συνεχίζονται και μετά την συγκομιδή των καρπών. Δέντρα που δεν αρδεύονται παρουσιάζουν παρενιαυτοφορία και δεν παράγουν πολλούς ανθοφόρους οφθαλμούς με συνέπεια τη μικρή παραγωγή.
Η βερικοκιά έχει περίπου τις ίδιες απαιτήσεις σε λιπαντικά στοιχεία με την καλλιέργεια της ροδακινιάς μόνο που δεν είναι τόσο απαιτητική σε άζωτο ( Ν ) όσο η ροδακινιά.
Στη βερικοκιά παρατηρείται συχνά τροφοπενία Βορίου ( Β ). Τα συμπτώματα είναι :
- Καρποί. Εσωτερικό μαύρισμα και σχηματισμός φελλώδους ιστού στο περικάρπιο γύρω από το σκληρό ενδοκάρπιο που επεκτείνεται στη σάρκα. Εξωτερικό σχίσιμο που επεκτείνεται στη σάρκα σε βάθος περίπου ίσο με το 1/3 - 1/4 του πάχους της σάρκας. Εμφάνιση, σε μεγάλη επιφάνεια, καφέ χρώματος, συρρίκνωση και σοβαρή παραμόρφωση της επιφάνειας του καρπού.
- Φύλλα. Παρουσιάζουν χλώρωση μεσονεύρια, είναι στενά και εύθραυστα. Σε μερικές περιπτώσεις παρατηρήθηκε πάχυνση του κεντρικού και των πλαγίων νεύρων και τα φύλλα έμοιαζαν με βάρκες. Επίσης, παρατηρήθηκε νέκρωση κορυφών φύλλων και νεκρές κηλίδες, στρογγυλές διάσπαρτες, που δίνουν την όψη τρυπημένων φύλλων.
Υγιείς καρποί περιέχουν 30ppm βόριο ή και περισσότερο. Τα φύλλα περιέχουν 40 - 60ppm βόριο. Η θεραπεία γίνεται με προσθήκη βόρακα στο έδαφος ( 100 - 125 γρ./δέντρο ) ή με ψεκασμούς στο φύλλωμα με 0,125% βορικό οξύ.
Βιβλιογραφία
Στοιχεία Γενικής και Ειδικής Δενδροκομίας
ΜΙΛΤΙΑΔΗ Δ. ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΗ
Καθηγητή Δενδροκομίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Για ανάγνωση αρθρογραφίας του Αγροτών Ανάγνωσμα blog