Η ασθένεια οφείλεται στον μύκητα Fusicoccum amygdal ( συνώνυμο του Phomopsis amygdali ) και προσβάλλει αμυγδαλιά και την ροδακινιά προκαλώντας ξηράνσεις κλαδίσκων
Περιγράφηκε για πρώτη φορά επί αμυγδαλιάς στη Γαλλία το 1905 και από το 1941 είναι γνωστή επί ροδακινιάς στις Η.Π.Α. Στη χώρα μας έχει διαπιστωθεί και στους δύο ξενιστές ( αμυγδαλιά, ροδακινιά ) αλλά είναι αρκετά σοβαρή, ιδιαίτερα σε μερικές περιοχές, στην καλλιέργεια της αμυγδαλιάς.
 |
| Φόμοψη ( Έλκος κλαδίσκων ) αμυγδαλιάς |
Συμπτώματα
Τα σπουδαιότερα συμπτώματα εμφανίζονται στους κλαδίσκους, κατά κανόνα στη βάση των κλαδίσκων της ετήσιας βλάστησης, υπό μορφή βυθισμένων τεφροκαστανών μέχρι καστανών ελκών. Στην επιφάνεια των ελκών εμφανίζονται πολυάριθμα μελανά μικροσκοπικά στίγματα που είναι τα πυκνίδια του μύκητα και συχνά παρατηρείται έκκριση κόμμης( κόλλα ).
Οι προσβεβλημένοι κλαδίσκοι αργά την άνοιξη ή νωρίς το καλοκαίρι μαραίνονται και ξηραίνονται. Οι μολύνσεις που πραγματοποιούνται αργά το φθινόπωρο εκδηλώνονται κατά την επόμενη βλαστική περίοδο υπό μορφή μη έκπτυξης οφθαλμών ή έκπτυξης καχεκτικών βλαστών και ανθέων που σύντομα αποξηραίνονται.
Ακολουθήστε τη fb σελίδα του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ
Στα φύλλα εμφανίζονται επί του ελάσματος ακανόνιστες μέχρι κυκλικές, καστανές κηλίδες που αφορίζονται από τους υγιείς πράσινους ιστούς. Στην κεντρική περιοχή των κηλίδων διακρίνονται ευχερώς με γυμνό μάτι, πολυάριθμα μελανά πυκνίδια. Τα προσβεβλημένα φύλλα παραμένουν στο δέντρο επί μακρό. Η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα και στους καρπούς.
 |
| ακανόνιστες μέχρι κυκλικές, καστανές κηλίδες που αφορίζονται από τους υγιείς πράσινους ιστούς |
Αίτιο - Συνθήκες ανάπτυξης
Το αίτιο της ασθένειας είναι ο αδηλομύκητας ( Coelomycetes ) Fusicoccum amygdali, συν., Phomopsis amygdali. Διαχειμάζει υπό μορφή μυκηλίου στα έλκη των κλαδίσκων ή ακόμη στα προσβεβλημένα φύλλα. Στα προσβεβλημένα όργανα σχηματίζονται άφθονα μελανά πυκνίδια ( περιέχουν υαλώδη, μονοκύτταρα, ωοειδή πυκνιδιοσπόρια διαστάσεων 2,5 - 3 επί 5 - 7 μm ). Τα μολύσματα ελευθερώνονται και διασπείρονται με το νερό ( βροχές, δρόσος κ.τ.λ ) και προκαλούν μολύνσεις στους βλαστούς από τις ουλές των φύλλων και καρπών και τα λέπια των οφθαλμών. Έχει διαπιστωθεί διασπορά μολυσμάτων και με τον αέρα, πιθανότατα με τεμάχια προσβεβλημένων ιστών ( π.χ τεμάχια ελάσματος φύλλου ) ή και με μεταφορά σπειράματος πυκνιδιοσπορίων.
Η άριστη θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 20 - 30 βαθμούς Κελσίου. Οι ιστοί είναι ευπαθείς στις μολύνσεις καθ' όλο το έτος και οι προσβολές είναι δυνατές ιδίως κατά τη βλαστική περίοδο, εφόσον επικρατεί υγρός και βροχερός καιρός. Πάντως, το φθινόπωρο και η άνοιξη είναι οι επιδημιολογικά σημαντικότερες εποχές για την πραγματοποίηση των μολύνσεων και για την επέκταση της ασθένειας.
 |
| Το αίτιο της ασθένειας είναι ο αδηλομύκητας ( Coelomycetes ) Fusicoccum amygdali, συν., Phomopsis amygdali |
Καταπολέμηση
- Επιμελής αφαίρεση και καταστροφή με φωτιά όλων των προσβεβλημένων βλαστών. Αυτή η ενέργεια να πραγματοποιείται αμέσως μόλις εμφανίζονται τα συμπτώματα της ασθένειας, οποιαδήποτε εποχή του έτους. Το μέτρο αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αποσκοπεί στην μείωση ή εξάλειψη των εστιών διαχείμασης του παθογόνου, αλλά για να είναι αποτελεσματικό πρέπει να εφαρμόζεται από όλους τους καλλιεργητές της περιοχής.
- Συνιστώνται 2 - 3 ψεκασμοί ανά 10 ημέρες, το φθινόπωρο κατά την περίοδο της πτώσης των φύλλων οι οποίοι επαναλαμβάνονται και κατά την περίοδο της έκπτυξης των οφθαλμών. Ο αριθμός και η χρονική περίοδος των επεμβάσεων είναι ενδεικτικοί και θα πρέπει να καθορίζονται από την εποχή και διάρκεια των βροχοπτώσεων. Κατάλληλα μυκητοκτόνα αποτελούν ο βορδιγάλιος πολτός, οξυχλωριούχος χαλκός ( όχι στη ροδακινιά ).
Γίνετε μέλος της fb ομάδας του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ
Πάντα ανατρέχουμε και συμβουλευόμαστε την Ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τις εγκεκριμένες δραστικές ουσίες.
Βιβλιογραφία
Ασθένειες Καρποφόρων Δένδρων και Αμπέλου
Χ.Γ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Καθηγητής Φυτοπαθολογίας Γεωργικού Πανεπιστημίου Αθηνών