Η κολοκυθιά (curcubita pepo) αποτελεί μονοετές ποώδες καλοκαιρινό φυτό με φύλλα μεγάλα και άνθη επίσης μεγάλα, κίτρινου χρώματος. Το φυτό σταυρογονιμοποιείται με διάφορα έντομα όπως είναι οι μέλισσες και τα μυρμήγκια.
Κλίμα και έδαφος. Είναι φυτό θερμής εποχής και πολύ ευπαθές στον παγετό. Υπό ευνοϊκές συνθήκες κλίματος, το καλοκαιρινό κολοκυθάκι χρειάζεται 30 με 60 ημέρες απο την σπορά μέχρι την συγκομιδή. Αποδίδει καλά σε δροσερό και υγρό περιβάλλον. Κατάλληλα εδάφη είναι τα μέσης σύστασης, γόνιμα, πλούσια σε οργανική ουσία, που στραγγίζουν καλά. Το άριστο ph βρίσκεται μεταξύ 6 - 7,5 και είναι φυτό σχετικά ανθεκτικό στα άλατα.
Πολλαπλασιασμός. Η κολοκυθιά είναι φυτό που δύσκολα μεταφυτεύεται, για αυτό η σπορά γίνεται κυρίως απο ατομικά γλαστράκια ή κύβους εδάφους, κατευθείαν στο χωράφι. Για τη βλάστηση των σπόρων απαιτείται θερμοκρασία 25 - 35ο C ενώ σε θερμοκρασίες κάτω από 10ο C, δεν βλαστάνει ο σπόρος. Στο σπορείο, οι θερμοκρασίες είναι την ημέρα 21 -27ο C και την νύκτα 18 - 22ο C. Όταν η θερμοκρασία είναι στο άριστο επίπεδο, τότε βλαστάνει μέσα σε 7 περίπου ημέρες. Η σπορά σε ατομικά γλαστράκια γίνεται σε χώμα τύρφη και περλίτη.
Κλίμα και έδαφος. Είναι φυτό θερμής εποχής και πολύ ευπαθές στον παγετό. Υπό ευνοϊκές συνθήκες κλίματος, το καλοκαιρινό κολοκυθάκι χρειάζεται 30 με 60 ημέρες απο την σπορά μέχρι την συγκομιδή. Αποδίδει καλά σε δροσερό και υγρό περιβάλλον. Κατάλληλα εδάφη είναι τα μέσης σύστασης, γόνιμα, πλούσια σε οργανική ουσία, που στραγγίζουν καλά. Το άριστο ph βρίσκεται μεταξύ 6 - 7,5 και είναι φυτό σχετικά ανθεκτικό στα άλατα.
Πολλαπλασιασμός. Η κολοκυθιά είναι φυτό που δύσκολα μεταφυτεύεται, για αυτό η σπορά γίνεται κυρίως απο ατομικά γλαστράκια ή κύβους εδάφους, κατευθείαν στο χωράφι. Για τη βλάστηση των σπόρων απαιτείται θερμοκρασία 25 - 35ο C ενώ σε θερμοκρασίες κάτω από 10ο C, δεν βλαστάνει ο σπόρος. Στο σπορείο, οι θερμοκρασίες είναι την ημέρα 21 -27ο C και την νύκτα 18 - 22ο C. Όταν η θερμοκρασία είναι στο άριστο επίπεδο, τότε βλαστάνει μέσα σε 7 περίπου ημέρες. Η σπορά σε ατομικά γλαστράκια γίνεται σε χώμα τύρφη και περλίτη.
Ακολουθήστε τη fb σελίδα του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ
Η μεταφύτευση γίνεται συνήθως όταν το φυτό έχει αποκτήσει 4 φύλλα. Φυτεύεται σε αποστάσεις 100 εκατοστά μεταξύ των γραμμών και 50 εκατοστά επί της γραμμής. Είναι δυνατόν να εφαρμοστούν και άλλες αποστάσεις ανάλογα με το σύστημα ποτίσματος. Η υγρασία της ατμόσφαιρας είναι ιδανική σε επίπεδα 70 - 85%.
Καλλιεργητικές φροντίδες
Πότισμα. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα απαιτητικό σε νερό χωρίς αυτό να σημαίνει οτι το έδαφος θα πρέπει να είναι κορεσμένο. Οι ανάγκες ενός στρέμματος καλλιέργειας κολοκυθιού είναι γύρω στα 388m3/στρέμμα.
Λίπανση. Εφαρμόζεται βασική λίπανση πριν απο την φύτευση στο χωράφι η οποία συνίσταται σε 4-6 τόνους χωνεμένης κοπριάς, 50 κιλά 0 - 48 - 0 και 50 κιλά 0 - 0 - 48. Η επιφανειακή λίπανση συνίσταται στην εφαρμογή των δύο βασικών στοιχείων, κάλιο και άζωτο σε αναλογία 1:1. Για την εξασφάλιση της σχέσης αυτής, διαλύονται 120 γραμμάρια νιτρικό κάλιο και 110 γραμμάρια νιτρική αμμωνία σε 1 λίτρο νερό και αραιώνεται 250 φορές.
Στα φυτά της κολοκυθιάς δεν εφαρμόζεται κανένα ιδιαίτερο κλάδεμα, παρά μόνο αποφύλλωση, δηλαδή αφαίρεση των παλαιών γηρασμένων φύλλων όταν χάσουν το πράσινο χρώμα τους. Η αφαίρεση των φύλλων γίνεται για να διευκολυνθεί ο αερισμός στο εσωτερικό τμήμα του φυτού. Υποστύλωση συνήθως δεν γίνεται γιατί τα φυτά είναι θαμνώδη και ορθοτενή. Άλλες περιποιήσεις που θα πρέπει να γίνονται είναι το παράχωμα, η καταπολέμηση των ζιζανίων, πρόληψη και θεραπεία των εχθρών και ασθενειών των φυτών.
Συγκομιδή. Γίνεται όταν οι καρποί αποκτήσουν το εμπορεύσιμο μέγεθος, πάντοτε όμως όταν είναι άγουροι. Το συνηθισμένο μέγεθος κατά τη συγκομιδή είναι 15 εκατοστά μερικές φορές μεγαλύτερο και άλλες μικρότερο. Η συγκομιδή αρχίζει 30 με 60 ημέρες απο την σπορά ανάλογα με την ποικιλία και τις θερμοκρασίες που επικρατούν. Στην Κρήτη και στην Ρόδο, είναι γενικά προσιτή η καλλιέργεια κατά την διάρκεια του χειμώνα. Η συχνότητα της συγκομιδής είναι ανάλογη με την εποχή και γίνεται ανά 4 περίπου ημέρες. Οι καρποί θα πρέπει να συγκομίζονται συχνά διότι αν αφεθούν να μεγαλώσουν πάνω στα φυτά, εμποδίζουν τον σχηματισμό θηλυκών ανθέων. Η διάρκεια της συγκομιδής είναι συνήθως 2 με 3 μήνες. Οι αποδόσεις κυμαίνονται απο 2,3 έως 3,5 τόνους ανά στρέμμα.
Υπάρχουν ντόπιες ποικιλίες οι οποίες έχουν προτίμηση στην αγορά και καλλιεργούνται και για εκτός εποχής παραγωγή. Αυτές είναι τα ντόπια λευκά, τα λευκά ιταλικά, τα ντόπια πράσινα καθώς και τα υβρίδια sofia F1, Abodanza F1, elysee F1, black zack, black beauty, diamant κτλ.
Προσβολές και εχθροί. Σοβαρές προσβολές μπορούν να προκαλέσει η κόκκινη αράχνη, ο αλευρώδης, οι αφίδες, οι φυλλορρύκτες, ο βοτρύτης, το ωίδιο, ο περονόσπορος, σήψεις του λαιμού καθώς και ιώσεις όπως το μωσαϊκό της αγγουριάς, το μωσαϊκό της καρπουζιάς, το κίτρινο μωσαϊκό της κολοκυθιάς.
Βιολογική αξία. Οι φυτικές ίνες στο κολοκύθι βοηθούν στην διατήρηση της χαμηλής χοληστερίνης.
Τα υψηλά επίπεδα της βιταμίνης Α και C που βρίσκονται στο κολοκύθι, εμποδίζουν την εμφάνιση της αθηροσκλήρωσης.
Παρεμπόδιση καρκινογόνων τοξινών να εγκατασταθούν στην περιοχή του εντέρου. Το φυλικό οξύ, λειτουργεί ενάντια στο οξειδωτικό στρες.
 |
| Κολοκυθιά - Καλλιέργεια και φροντίδες |
Καλλιεργητικές φροντίδες
Πότισμα. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα απαιτητικό σε νερό χωρίς αυτό να σημαίνει οτι το έδαφος θα πρέπει να είναι κορεσμένο. Οι ανάγκες ενός στρέμματος καλλιέργειας κολοκυθιού είναι γύρω στα 388m3/στρέμμα.
Λίπανση. Εφαρμόζεται βασική λίπανση πριν απο την φύτευση στο χωράφι η οποία συνίσταται σε 4-6 τόνους χωνεμένης κοπριάς, 50 κιλά 0 - 48 - 0 και 50 κιλά 0 - 0 - 48. Η επιφανειακή λίπανση συνίσταται στην εφαρμογή των δύο βασικών στοιχείων, κάλιο και άζωτο σε αναλογία 1:1. Για την εξασφάλιση της σχέσης αυτής, διαλύονται 120 γραμμάρια νιτρικό κάλιο και 110 γραμμάρια νιτρική αμμωνία σε 1 λίτρο νερό και αραιώνεται 250 φορές.
Στα φυτά της κολοκυθιάς δεν εφαρμόζεται κανένα ιδιαίτερο κλάδεμα, παρά μόνο αποφύλλωση, δηλαδή αφαίρεση των παλαιών γηρασμένων φύλλων όταν χάσουν το πράσινο χρώμα τους. Η αφαίρεση των φύλλων γίνεται για να διευκολυνθεί ο αερισμός στο εσωτερικό τμήμα του φυτού. Υποστύλωση συνήθως δεν γίνεται γιατί τα φυτά είναι θαμνώδη και ορθοτενή. Άλλες περιποιήσεις που θα πρέπει να γίνονται είναι το παράχωμα, η καταπολέμηση των ζιζανίων, πρόληψη και θεραπεία των εχθρών και ασθενειών των φυτών.
Συγκομιδή. Γίνεται όταν οι καρποί αποκτήσουν το εμπορεύσιμο μέγεθος, πάντοτε όμως όταν είναι άγουροι. Το συνηθισμένο μέγεθος κατά τη συγκομιδή είναι 15 εκατοστά μερικές φορές μεγαλύτερο και άλλες μικρότερο. Η συγκομιδή αρχίζει 30 με 60 ημέρες απο την σπορά ανάλογα με την ποικιλία και τις θερμοκρασίες που επικρατούν. Στην Κρήτη και στην Ρόδο, είναι γενικά προσιτή η καλλιέργεια κατά την διάρκεια του χειμώνα. Η συχνότητα της συγκομιδής είναι ανάλογη με την εποχή και γίνεται ανά 4 περίπου ημέρες. Οι καρποί θα πρέπει να συγκομίζονται συχνά διότι αν αφεθούν να μεγαλώσουν πάνω στα φυτά, εμποδίζουν τον σχηματισμό θηλυκών ανθέων. Η διάρκεια της συγκομιδής είναι συνήθως 2 με 3 μήνες. Οι αποδόσεις κυμαίνονται απο 2,3 έως 3,5 τόνους ανά στρέμμα.
Υπάρχουν ντόπιες ποικιλίες οι οποίες έχουν προτίμηση στην αγορά και καλλιεργούνται και για εκτός εποχής παραγωγή. Αυτές είναι τα ντόπια λευκά, τα λευκά ιταλικά, τα ντόπια πράσινα καθώς και τα υβρίδια sofia F1, Abodanza F1, elysee F1, black zack, black beauty, diamant κτλ.
Προσβολές και εχθροί. Σοβαρές προσβολές μπορούν να προκαλέσει η κόκκινη αράχνη, ο αλευρώδης, οι αφίδες, οι φυλλορρύκτες, ο βοτρύτης, το ωίδιο, ο περονόσπορος, σήψεις του λαιμού καθώς και ιώσεις όπως το μωσαϊκό της αγγουριάς, το μωσαϊκό της καρπουζιάς, το κίτρινο μωσαϊκό της κολοκυθιάς.
Βιολογική αξία. Οι φυτικές ίνες στο κολοκύθι βοηθούν στην διατήρηση της χαμηλής χοληστερίνης.
Τα υψηλά επίπεδα της βιταμίνης Α και C που βρίσκονται στο κολοκύθι, εμποδίζουν την εμφάνιση της αθηροσκλήρωσης.
Παρεμπόδιση καρκινογόνων τοξινών να εγκατασταθούν στην περιοχή του εντέρου. Το φυλικό οξύ, λειτουργεί ενάντια στο οξειδωτικό στρες.
Γίνετε μέλος της fb ομάδας του Αγροτών Ανάγνωσμα ΕΔΩ
Τα φυτοθεραπευτικά συστατικά που βρίσκονται στο κολοκύθι, βοηθούν στην μείωση των συμπτωμάτων που οδηγούν στην καλοήθη υπερτροφία του προστάτη.
Οι βιταμίνες του κολοκυθιού, δεν είναι μόνο ισχυρά αντιοξειδωτικά στην υπηρεσία του οργανισμού, αλλά έχουν και αντιφλεγμονώδη δράση. Σε συνεργασία με τον χαλκό, οι εν λόγω βιταμίνες δυσχεραίνουν την ανάπτυξη πολλών φλεγμονωδών παθήσεων συμπεριλαμβανομένου του άσθματος, της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Το κάλιο στο κολοκύθι βοηθάει στην διατήρηση της χαμηλής αρτηριακής πίεσης.
Το μαγγάνιο που περιέχεται, συνεισφέρει σε μία πληθώρα φυσιολογικών λειτουργιών. Βοηθάει τον οργανισμό στον μεταβολισμό των πρωτεϊνών ενώ είναι καταλύτης στην σύνθεση λιπαρών οξέων. Είναι επίσης σημαντικό στην δημιουργία του κολλαγόνου, υπεύθυνου για υγιή επιδερμίδα και σωστή επούλωση των πληγών.
Γράφει
Γραμματέα Αναστασία
Γεωπόνος Γ.Π.Α
Πηγή - sitiapress.gr