 |
| Η σκλήρυνση του πυρήνα στον ελαιόκαρπο και η συνακόλουθη λίπανση |
Το αψισικό οξύ προάγει τη σύνθεση λιγνίνης και φαινολικών ενώσεων. Η λιγνίνη είναι απαραίτητο συστατικό των κυτταρικών τοιχωμάτων των ξυλωδών φυτών, συμβάλλοντας στην ακαμψία και τη σταθερότητά τους. Οι φαινολικές ενώσεις είναι μόρια που εμπλέκονται στην άμυνα του φυτού έναντι των παθογόνων μικροοργανισμών και του περιβαλλοντικού στρες.
 |
| Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου, το μεσόκαρπιο ολοκληρώνει την πρώτη φάση ανάπτυξής του (φωτογραφία/olivonews.it) |
Πώς αναπτύσσονται οι οφθαλμοί
Κατά τη φάση σκλήρυνσης του πυρήνα, οι οφθαλμοί αρχίζουν να προετοιμάζονται για μελλοντική ανάπτυξη . Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως «προ-επαγωγή», περιλαμβάνει ορμονικά σήματα που επηρεάζουν τους ιστούς των οφθαλμών. Σύμφωνα με τα σήματα που λαμβάνονται, οι οφθαλμοί μπορούν να εξελιχθούν σε φύλλα, ξύλο ή άνθη για το επόμενο έτος.
Η εν λόγω φαινολογική φάση είναι θεμελιώδης για τον ισορροπημένο σχηματισμό του ξύλου και των μπουμπουκιών - ανθέων, έτσι ώστε η παραγωγή ελιάς να τείνει να παραμένει σταθερή κάθε χρόνο. Η έκβασή του εξαρτάται τόσο από εξωτερικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το στρες του νερού και τις υψηλές θερμοκρασίες , όσο και από εσωτερικούς παράγοντες, όπως το νερό και η θρεπτική κατάσταση του φυτού.
Κατά την «προ-επαγωγή», η ελιά ρυθμίζει εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες μέσω έντονης ορμονικής δραστηριότητας, στην περίπτωση αυτή που περιλαμβάνει όλες τις φυτοορμόνες, αυξίνες, γιβερελλίνες, κυτοκινίνες, αιθυλένιο, αψισικό οξύ και συγκεκριμένες πρωτεΐνες.
Αυτό αντιπροσωπεύει μια μεγάλη προσπάθεια και δαπάνη ενέργειας για την ελιά, η οποία πρέπει ταυτόχρονα να μεγαλώσει τις ελιές, να σκληρύνει το κουκούτσι, να αναπτύξει το φύλλωμα και να σχεδιάσει τη μελλοντική παραγωγή.
Λίπανση
Σε αυτή τη φάση, η υψηλή χρήση θρεπτικών πόρων από την ελιά μπορεί επίσης να εμποδίσει τη σωστή άνθικη προεπαγωγή, τονίζοντας έτσι την εναλλαγή της παραγωγής και επηρεάζοντας αρνητικά τη ζωτικότητα των οφθαλμών. Είναι σημαντικό να διατηρείται η σωστή παροχή λιπασμάτων, να αποφεύγονται οι ελλείψεις και να διατηρείται η διατροφική κατάσταση των φυτών σε ισορροπία.
Η επαρκής διατροφή προάγει τη σωστή αναλογία μεταξύ ξύλου και μπουμπουκιών - ανθέων. Σε περίπτωση έλλειψης θρεπτικών στοιχείων, η ελιά τείνει να παράγει περισσότερους μπουμπούκια ξύλου για να αντισταθμίσει τη διατροφική ανισορροπία.
Για την υποστήριξη της ελιάς στη φάση της σκλήρυνσης του κουκούτσιου γίνεται διαφυλλική παρέμβαση με 3 - 5 κιλά/στρέμμα προϊόντων που περιέχουν 5 - 7% άζωτο (Ν), 10 - 15% φώσφορο (P) και 30 - 40% κάλιο (K) , πιθανώς ενσωματωμένα με μικροστοιχεία. Στην αγορά διατίθενται διάφορα σκευάσματα με αυτά τα ποσοστά, στα οποία μπορούν να προστεθούν βιοδιεγερτικά και αναζωογονητικά μέσα για περαιτέρω βελτίωση της αποτελεσματικότητας.
Συνιστάται η χρήση οργανικού αζώτου καθώς φέρνει μαζί του και καλές δόσεις οργανικού άνθρακα, που διευκολύνει την απορρόφηση και την αφομοίωση των θρεπτικών στοιχείων. Είναι επίσης χρήσιμο να εξεταστεί η χρήση βιοδιεγερτικών, που παρέχουν ολιγοσακχαρίτες, όπως μαννιτόλη και σορβιτόλη, βεταϊνες, φυτοορμόνες, βιταμίνες και μικροστοιχεία, που έχουν θετική διεγερτική δράση στο ελαιόδεντρο.
Αυτά τα προϊόντα περιλαμβάνουν εκχυλίσματα φυκιών, χουμικές ουσίες και πολύπλοκα οργανικά υλικά και οι δόσεις που θα εφαρμοστούν πρέπει να ακολουθούν τις οδηγίες στην ετικέτα, κατά μέσο όρο μεταξύ 200 και 250 g/hl. Τα εκχυλίσματα φυκιών περιέχουν μια ποικιλία ευεργετικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των χουμικών και φουλβικών οξέων, και μπορούν να εφαρμοστούν τόσο στο έδαφος όσο και στα φύλλα.
Για λιπάσματα που βασίζονται σε χουμικές ουσίες, υπάρχουν αρκετά εμπορικά προϊόντα που συνδυάζουν χουμικά, φουλβικά οξέα και άλλες πολύπλοκες οργανικές ουσίες, τα οποία μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν τόσο ως φυλλοθεραπείες όσο και στο έδαφος. Το χουμικό οξύ είναι μια σύνθετη οργανική ουσία, που προέρχεται από την αποσύνθεση φυτικών και μικροβιακών υλικών και χρησιμοποιείται κυρίως ως λίπασμα.
Η προσεκτική και επιστημονικά τεκμηριωμένη διαχείριση των φαινολογικών φάσεων του ελαιόδεντρου, συμπεριλαμβανομένης της λιγνίωσης και της προεπαγωγής οφθαλμών, είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της ισορροπημένης και βιώσιμης παραγωγής. Η επαρκής διατροφή, η συνεχής παρακολούθηση και η χρήση στοχευμένων στρατηγικών μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην ευημερία του φυτού και στην ποιότητα της μελλοντικής συγκομιδής.