Ο 50χρονος παραγωγός κηπευτικών που καλλιεργεί μόνος, πουλάει μόνος, επιβιώνει μόνος

ο παραγωγός κ. Γιάννης Αλεξόπουλος (φωτογραφία/neakriti.gr)

Ο 50χρονος παραγωγός κηπευτικών Γιάννης Αλεξόπουλος, κατάφερε καλλιεργώντας 8 στρέμματα κηπευτικών, να καλύψει το αυξημένο κόστος παραγωγής του, διαθέτοντας μόνος του το 80% της ντομάτας και του κοντού αγγουριού κυρίως που καλλιεργεί, στις λαϊκές αγορές του τόπου του.

«Προσπαθώντας να μειώσουμε το κόστος παραγωγής των κηπευτικών μας που αυξάνεται κάθε χρόνο, δοκιμάζουμε διάφορους τρόπους, αλλά δεν μπορούμε να μειώσουμε ούτε τα εργατικά, ούτε τη θρέψη, ούτε την άρδευση των φυτών μας. Μοιραία καταλήξαμε στην επιλογή, να κρατήσουμε εμείς το χονδρεμπορικό και το λιανεμπορικό κέρδος πουλώντας μόνοι μας όσο περισσότερα κηπευτικά μπορούμε από την ετήσια παραγωγή μας, στις λαϊκές αγορές της Μεσσηνίας όπου είναι η έδρα μας», λέει στο neakriti, ο παραγωγός Γιάννης Αλεξόπουλος από την Κυπαρισσία.

Οι θερμοκηπιακές και οι υπαίθριες καλλιέργειες του Γιάννη Αλεξόπουλου, που διατηρεί στενές σχέσεις με τους συναδέλφους αγρότες της Ιεράπετρας, βρίσκονται στην Κυπαρισσία του Νομού Μεσσηνίας, η οποία έχει φτάσει μετά από 50 χρόνια σοβαρής προσπάθειας να έχει αναπτύξει 2.000 στρέμματα καλλιεργειών κηπευτικών σε σύγχρονα θερμοκήπια, με πολύ μεγάλες προοπτικές για περαιτέρω επέκταση, εφόσον πλησιάσουν τον γοργά αναπτυσσόμενο θερμοκηπιακό κλάδο και οι νεότεροι από 18 μέχρι 40 ετών.

Η θερμοκηπιακή παραθαλάσσια Κυπαρισσία της Μεσσηνίας στα Δυτικά της Πελοποννήσου, με τα 2.000 στρέμματα καλλιεργειών υπό κάλυψη, αποτελεί τη μικρογραφία της θερμοκηπιακής Ιεράπετρας, που έχει φτάσει να καλλιεργεί 16.000 στρέμματα θερμοκηπιακών κηπευτικών. Παρά ταύτα, η Κυπαρισσία με τα 2.000 στρέμματα θερμοκηπίων και με τις διπλάσιες εκτάσεις υπαίθριων κηπευτικών, με την επάρκεια του αρδευτικού νερού που διαθέτει, μπορεί να καλλιεργεί τους περισσότερους μήνες του χρόνου και να τροφοδοτεί τις αγορές με ποιοτικά αγροτικά προϊόντα.

«Έχουμε πολύ νερό και καλής ποιότητας. Το αρδευτικό μας νερό έρχεται από γεωτρήσεις και η αγωγιμότητα του είναι 600-900ms, δηλαδή ιδανικό για καλλιέργεια κηπευτικών. Και φράγμα έχουμε. Το γεμίσαμε με νερό από τις βροχές που έπεσαν αλλά το αδειάσαμε στο ποτάμι, γιατί δεν είχαμε τρόπο να το πάμε στις καλλιέργειές μας. Η πολιτεία ξέχασε ότι φτιάχνοντας το φράγμα, θα έπρεπε να μας κάνει και τα δίκτυα διανομής του νερού, για τα οποία δεν υπάρχουν ούτε μελέτες.

Εμείς φυσικά βρήκαμε τρόπο να ποτίζουμε τις καλλιέργειες μας από τις γεωτρήσεις αλλά έχουμε υψηλό κόστος παραγωγής, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει εκτοξευτεί στα ουράνια. Προσωπικά επέλεξα τα τελευταία χρόνια να διαθέτω μόνος μου την παραγωγή μου σε ποσοστό 80%, μέσα από τις λαϊκές αγορές της Μεσσηνίας και με αυτόν τον τρόπο μου μένει ένα μικρό κέρδος στο τέλος. Καλλιεργώ 8 στρέμματα κηπευτικά τα οποία φυτεύω σταδιακά σε σκάλες, ώστε να έχω όλο το χρόνο προϊόντα για τον πάγκο μου στις λαϊκές αγορές. Θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια για να τα προλάβω όλα και καλό πρόγραμμα.

Ευτυχώς εμείς εφέτος στην Κυπαρισσία δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα με τους εργάτες γης, που οι περισσότεροι είναι Πακιστανικής καταγωγής. Ούτε ιδιαίτερα προβλήματα με τους ισχυρούς βορριάδες είχαμε, όπως είχε η Ιεράπετρα και η Κουντούρα τις προηγούμενες μέρες», μας είπε ο παραγωγός κηπευτικών Γιάννης Αλεξόπουλος από την Κυπαρισσία, που αυτές τις μέρες ολοκληρώνει τη σαιζόν των χειμερινών φυτεύσεων και συνεχίζει με τις καλοκαιρινές φυτεύσεις.

Η πρόσοδος των χειμερινών καλλιεργειών στην Κυπαρισσία, όπως και στην Ιεράπετρα, δεν ήταν η αναμενόμενη. Όλοι οι αγρότες μιλούν για μια μέτρια χρονιά.

«Οι τιμές πώλησης των κηπευτικών μας δεν ήταν καλές. Ήταν πιο κάτω από την προηγούμενη χρονιά. Εδώ στη Μεσσηνία βλέπαμε από τη συμπεριφορά των καταναλωτών στη Λαϊκή Αγορά, ότι ο κόσμος δεν τα έβγαζε πέρα, επειδή το λάδι είχε χαμηλή τιμή και τα έξοδα των παραγωγών ήταν αυξημένα. Εδώ οι περισσότεροι ζουν από το λάδι που παράγουν και όταν αυτό είναι φτηνό, η αγορά δεν κινείται.

Γενικά όμως υπάρχει μια μεγάλη γκρίνια στην κοινωνία από όλουςΚανένας δεν λέει ότι τον φτάνει ο μισθός. Αν μάλιστα είναι συνταξιούχος, κατεβαίνει στη λαϊκή για ψώνια μόνο το πρώτο 15νθήμερο, αφού πάρει τη σύνταξή του και μετά χάνεται», καταλήγει ο Γιάννης Αλεξόπουλος.

Πετάσης Νίκος - neakriti.gr